Van echte backpackers terug naar wannabes.

We LOVE Singapore!!! Wauw, wat een stad is dat! Ik dacht dat New York de enige stad zou zijn waar ik ooit echt verliefd op zou worden, maar Singapore staat nu op een mooie 2e plek in deze lijst! De gehele stad is modern, maar dan ook echt modern. Van alle metrostations tot aan elk gebouw toe. De straten zijn superschoon en als je niet naar de mensen zou kijken zou je denken dat je in de westerse wereld bent, genieten!!

Vanaf Melaka zijn we om 5 uur opgestaan om door te gaan naar Singapore en het begon direct leuk. Na dat we een erg calorierijk onbijtje van de Mac naar binnen hadden gewerkt was het tijd om de bushalte te vinden. En tja, hoe vind je een bushalte zonder dat er bushaltes zijn.. Om te beginnen verzamel je aanwijzingen. De man van het hostel vertelde ons dat de bus vanaf 6 uur reed en ergens achter de Holiday Inn stopte. Bij de mac werd ons verteld dat hij vanaf 7 uur reed en dat hij ergens bij een brug en onder wat bomen zou stoppen. Bij de brug aangekomen een beveiliger gevraagd en volgens hem reed hij vanaf 8 uur en stopte hij bij een rood bord. Het was net een spelletje cluedo; zoek de juiste aanwijzingen..
Aangekomen in Singapore gingen de spelletjes verder, maar dit keer hadden ze een dropping voor ons bedacht en de spelregels gingen als volgt: ergens bij een één of andere city plaza in Singapore werd je uit de bus gekickt en zonder dat je geld of een kaart had moest je de weg naar je hostel zoeken. Eens een keer wat anders zo aan het einde van het jaar, and may the odds be ever in your favor.

Zoals ik al zei is Singapore echt een prachtige stad en vooral rondom de Marina bay is het uitzicht vanaf elk punt geweldig. Erg blij dus dat we kaarten hadden gehaald voor een feest aan de Marina Bay. Om 21.25u kwamen we aan en tot onze grote verbazing was het bier hier omgerekend een belachelijke prijs van bijna €7 per stuk! Ze hadden echter een actie tot 21.30: 1+1 gratis. En ja wat doe je dan als je een Nederlander en backpacker bent? Precies, je haalt er direct 4 p.p. en je haalt je coupon voor 1 gratis drankje ook nog even op, zo doen we dat hier.
Er was leuke muziek, het uitzicht op het vuurwerk was top en het was tijd om het nieuwe jaar in te luiden! Wat wij echter gemist hebben is dat er vlak voor 12 uur volgens mij een stuk of 100 bussen met Indiërs gedropt waren die ons wel interessant vonden. Er was ineens een invasie aan mannen die in kringen om ons heen stonden, wachtend tot ze een foto met ons konden nemen en zelfs toen wij er wel weer klaar mee waren, waren hun dat bij lange na nog niet en bleven maar foto's maken. Zo voelt het dus om beroemd te zijn..
Wat ook wel bizar is, is dat echt een overgroot deel hier in Singapore sowieso uit Indiërs bestaat. Zo wilden we de volgende dag bijvoorbeeld onder andere een bezoekje nemen aan de Chinese Gardens, want dat scheen leuk te zijn. Eenmaal aangekomen niks geen Chinees iets te bekennen. Een grote vlakte gras, een cricketveld en een horde aan Indische mannen die ons aan het uitkleden waren met hun ogen. 1 stap in de gardens gezet en direct weer terug in de MRT gehopt, dan besteed ik mij tijd toch liever ergens anders haha.

Na deze heerlijke kerstvakantie moesten we weer terug naar de realiteit. Van de grote stad terug naar het echte Azië. Terug naar de rommel op straat, naar het getoeter om alles en niets en op naar het land waar de knipperlichten een deuntje hebben, hij in zijn achteruit een melodie heeft en het bier even duur is als water. Aangekomen in Ho Chi Minh hebben we direct genoten van deze heerlijk lage prijzen en hebben we de dag erna ons verdiept in de historie van Vietnam. We zijn bij de Cu Chi tunnels geweest en hebben er zelf ook nog een stukje doorheen mogen kruipen. Deze tunnels werden gebruikt door de Vietnamezen in de oorlog tegen de Amerikanen. Ze waren super smal (die waar wij doorheen zijn gegaan was al groter gemaakt) en hierin verstopten zij zich om de Amerikanen vanuit de grond neer te halen en om zich onzichtbaar te kunnen verplaatsen. Verder nam onze gids ons langs allemaal punten waar dingen nagebootst waren zodat je een idee kreeg hoe het er aan toe ging en wat voor vallen ze gebruikten. Hij was erg sarcastisch, sprong van hot naar her en zodra we er een blik op hadden geworpen was het tijd om weer verder te gaan. That's how we like it, een geboren gids voor ons. Ook hebben we het war museum nog bekeken wat persoonlijk niet mijn favoriet was. Er werd niks geen informatie gegeven over hoe die oorlog ooit begonnen was en er werden alleen maar vingertjes gericht op de Amerikanen, beetje jammer.

Mui Ne was onze volgende stop en wat doe je als je alweer 2 dagen iets ondernomen hebt in een nieuw land? Precies, het is tijd om te chillen. We hadden een heerlijk (en voor ons doen luxe) hostel met een zwembad en restaurant en in Mui Ne was het stappen ook erg leuk, dus wij hebben ons hier zeker wel vermaakt! Na 2 nachten lagen we nog even aan het zwembad vlak vooordat we met de bus verder gingen toen er een jongen naast me, me voor wilden stellen aan een ander Nederlands meisje. "Hey kom jij niet uit Groningen?" zei ze "en speel jij niet softbal?" en op dat moment viel het kwartje. Dit keer was het niet een oud trainer, maar Kim, die ook bij Caribe speelt. Wat is de wereld toch ook klein..

Na een hobbelige rit de bergen in zijn we beland in Da Lat waar we voornamelijk heen gingen omdat ze hier een Canyoning tour hadden, want voor het weer hoef je hier niet te komen. In de avonden lopen we in onze lange broeken met vest en tijdens het Canyoningen hadden we het super koud. Maarja wij zijn temperaturen van 20 graden met bewolking ook niet meer gewend natuurlijk;). Het meest geinige eraan vind ik nog wel dat de bevolking echter denkt dat dit de echte winter is. Ze lopen met de dikste winterjassen, sjaals om, muts op, handschoenen aan en natuurlijk de mondkapjes op.
In het hostel werden we direct overwhelmed door de Vietnamese gastvrijheid. Elke keer dat we langskomen krijgen we thee, alles wordt voor ons geregeld en ze willen je hier overal mee helpen. Überhaupt vind ik Vietnam tot nu toe wel het leukste land. Het is nog niet zo toeristisch dat er alleen maar verkopers en andere mensen zijn die iets van je willen en het landschap is echt prachtig. Je kunt er zandduinen, gebergten, zee en dus zelfs koude gebieden vinden en elke plek is weer compleet anders!
De canyoning tour was ook echt heel cool! Onze over enthousiaste gids rende zowat door het parcour heen en omdat de protocollen hier in Vietnam iets minder strikt zijn dan in Europa liep het allemaal lekker door. We hebben stukjes gehiket, abgeseild, rotsen gebruikt als water slides en van rotsen af gesprongen (okee dit laatste hebben wij misschien stiekem geskipt, maar we waren net weer opgedroogd en het water was echt heel erg koud dus ssst).
Om deze kou dus maar weer te ontvluchten vertekken we morgen richting Nha Trang waar we hopelijk nog even aan het strand kunnen liggen voordat we echt richting het koude Noorden gaan.

Inmiddels nu we op de helft zijn, zijn we teruggekomen op onze mening dat we toch wel al een beetje echte backpackers zijn geworden, want eigenlijk zijn we dat totaal niet. Wij geven nog veel te veel om ons uiterlijk en waar wij denken dat we er bij lopen in onze meest basic kleding, lopen de echte backpackers er nog 10x erger bij. De echte backpackers zien er vaak ook uit alsof ze niet zoveel geven om een douche, hebben vaak een veel te lange en onverzorgde baard, vinden het helemaal geweldig om niks te doen en houden ervan om zich precies zo te gedragen als de lokale bevolking. Mm ja, ik denk dat ik mezelf voortaan maar een toerist op lange termijn ga noemen ;).