Een pitstop in het mooie Nederland

De tweede dag in het nationale park was een stuk interessanter dan de eerste, aangezien we nu ook een professionele gids hadden. De gids van de dag ervoor was namelijk kort gezegd apart. Hij zou zomaar eens door een sociaal project ingezet kunnen zijn, maar hij had wèl biologie gestudeerd! Hij wilde ons dan ook maar al te graag dingen erover vertellen, zoals dat de grot bijvoorbeeld uit levende magma bestond.. Hij wilde dat je hem na elke uitleg een vraag stelde en hij kon het niet waarderen als je door hem heen praatte. Zo ging hij bijvoorbeeld helemaal los op mij toen ik tussendoor een opmerking maakte tegen Yvonne. Want was ik hier nu om te praten of om te leren?! "Always with young girls. They still have the devil inside. Not good. Not good. It's better to be a man". En toen kwam er een heel verhaal over waarom mannen beter waren en hoe ver ik het kastenstelsel nog wel niet op moest klimmen. Nadat ik eerst even tot 10 heb moeten tellen om geen opmerking terug te maken, moest ik er eigenlijk wel heel hard om lachen en zei hij aan het eind: "bye beautiful girl". Hahaha wat een figuur.

Op een bankje achterop de pick up truck reden we het Khao Yai National Park in. De dag bestond uit een paar stops bij uitzichtpunten, een stuk door de 'jungle' lopen, een waterval bezoeken en op zoek naar wilde olfanten. Een super gave dag waarin we super veel dieren hebben gezien. Op het uitzichtpunt zagen we eerst al meerdere neushoornvogels, en zagen we later in de jungle gibbons, een slang en super grote bijenkorven. De olifantenjacht was ook erg geinig. Over alle wegen heen gereden en toen het telefoontje kwam dat er 1 gespot was, draaide de auto als een malle om en gingen we er met gierende banden heen. Uiteindelijk het beest gespot toen hij door de bomen even zichtbaar was en later zelfs ook nog een stekelvarken. Onze dag was compleet!

En ja, dan is het zomaar 4 maanden later en sta je de volgende dag weer op khao san road in Bangkok. Erg raar om daar weer te zijn en om de verschillen te bekijken tussen toen en nu. Zo liepen we namelijk finaal ons guesthouse voorbij, want ik keek naar binnen en zei: "neeeee dit is ons guesthouse niet, kijk hoe goed dit er uit ziet. Oh wacht, huh ja dit moet het wel zijn". Bleek dat ze een nieuwe eigenaar hadden en het compleet gerenoveerd hadden.
Bangkok hebben we dit keer heel anders ervaren dan de eerste keer. In ons geheugen was het veel erger en waren de mensen en straatverkopers ook veel irritanter, dus dit keer was het eigenlijk super leuk. We hebben gestapt, ons vermaakt op en rondom khao san road en een dag shopping malls bekeken. Deze shopping malls zijn echt nog groter dan in Kuala Lumpur en Singapore en het is een wonder dat we niet verdwaald zijn geraakt. Erg leuk om dat ook eens te zien. Zo is er bijvoorbeeld een shopping mall wat een vliegveld moet voorstellen en heb je op elke verdieping een andere stad. Mijn wereldreis is nu dus echt compleet ;).

Na nog geen 2 uurtjes slaap omdat ons laatste nachtje Bangkok iets later was geworden dan gepland, stapten we in de bus naar onze laatste bestemming: Koh Samet.
Een eiland met de status 'Nationaal Park', maar het zou beter de status 'Nationaal verlept, droog en vervuild Park' kunnen heten. Het is niet veel anders en zelfs nog wat vervuilder dan de andere eilanden die we gezien hebben. Super mooi allemaal hoor, maar als je in de bermen kijkt is het altijd hetzelfde: afval en vuil. Toen ze ons dus ook niet om de 200 baht (€5,50) entree vroegen omdat ons guesthouse voor het checkpoint zat, hebben we dit maar ook mooi gelaten. Oh oh oh, sleeeeecht :p.
Hoe die vervuiling in Azië komt werd later ook nog weer even bevestigd toen we noodles, een tosti en water gingen halen en we dit elk in een apart plastic tasje mee kregen. De stranden vielen opzich prima mee en hier hebben we ons dan ook heerlijk op vermaakt en ons laatste kleurtje nog een beetje bijgewerkt. We hebben nog een gevecht tussen een 'honden gang' gezien en een dag een scootertje gehuurd. Op de typische thaise manier natuurlijk. Mijn naam en handtekening ingevuld op een papier, sleutel meegekregen en hela hola let's go. Rijbewijs? Maakt niet uit of je die hebt. Helmen? Die staan niet in het woordenboek op dit eiland.
Ons laatste avondje wilden we in stijl afsluiten met natuurlijk bier, maar het was een één of andere boeddha dag dus mocht er geen alcohol verkocht worden..
Gelukkig is Azië Azië en geldt dit niet voor de particulieren die hun eigen winkeltje in hun woonkamer hebben gemaakt. Och wat ga ik dit toch allemaal missen.

Toen was de dag aangebroken om echt afscheid te nemen van Azië. Vanuit Koh Samet zijn we in 1 keer door naar het vliegveld gegaan waar we voor het laatst lekker samen hebben gegeten en een biertje hebben gedronken. Afscheid genomen en toen was het wachten begonnen voor mij, want mijn vlucht ging pas zo'n 4 uur later. De vluchten verliepen redelijk soepeltjes en toen was het zo alweer vrijdag 12:40 en stond ik voor het eerst dit jaar weer en met beide benen op Nederlandse grond. Mijn lieve vriendinnetjes Hester Elodie en Yvonne kwamen me ophalen en we zitten nu lekker in de trein terug naar huis.

Ondanks dat we ons soms wel kapot konden ergeren aan die hele Aziatische leefstijl, ga ik het toch ook wel weer erg missen. Vanaf nu geen rare Aziaten meer die met zn 5en op de scooter zitten. Geen fietsen meer waar een doek met een kind erin tussen het stuur hangt. Geen vrachtwagens meer die helemaal volgestouwd zijn met van alles en nog wat en daar bovenop ook nog eens 10 bouwvakkers zitten. Geen winkels en touristen bureautjes meer op elke hoek van de straat. Geen verlegen mensen meer die net doen alsof ze je verstaan, maar er eigenlijk geen ene klap van begrijpen en geen kerstliedjes meer op 1 maart. Het was een geweldige reis en heb er niet alleen een geweldige ervaring aan over gehouden, maar ook een hele goede nieuwe vriendin!

Nu is het tijd om even een pitstop te houden, iedereen even te zien en mijn tas in te pakken voor het volgende avontuur! Living the good life.